تاریخ تهران تغییر کرد!
به گزارش سفرگو، باستان شناسان با بررسی میدانی تپه قمی آباد در شهرستان ری در جنوب تهران، از یافته های جدیدی خبر دادند که تاریخ سکونت انسان در دشت تهران را ده ها هزار سال عقب برده است و احیانا به بیشتر از ۴۰ هزار سال قبل و شاید تا حدود ۸۰ هزار سال قبل می رساند.
به گزارش سفرگو به نقل از ایسنا، این کشف تازه باستان شناسان در روستای قمی آباد به دست آمده است؛ جایی که یکی از تپه های باستانی آن با مجوز اداره کل میراث فرهنگی استان تهران تخریب شده و انتشار خبر آن انگیزه بازدید میدانی برخی از باستان شناسان شده است. هرچند حالا از آن تپه، که نام مشخصی ندارد و اداره کل میراث فرهنگی استان تهران هم تاریخی بودن آنرا رد کرده است، اثری باقی نمانده، اما باستان شناسان با بررسی آن محوطه و تپه بازمانده، به یافته های جدیدی دست یافته اند که می گویند تاریخ تهران را جابه جا می کند.
مرتضی حصاری، عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری که از روستای قمی آباد بازدید کرده، حالا از یافته های تازه متعلق به دوران «پارینه سنگی» در جنوب تهران اطلاع داده است.
او در رابطه با این یافته ها توضیح داد: در بازدید هفته گذشته از تپه اصلی قمی آباد که در جنوب روستای قمی آباد شهرستان ری قرار دارد، ابزارهای سنگی دوره پارینه سنگی را مشاهده کردیم، بدین منظور از فریدون بیگلری، دیرینه شناس و رئیس بخش پارینه سنگی موزه ملی ایران درخواست کردیم از محوطه قمی آباد بازدید میدانی داشته باشند.
این دیرینه شناس افزود: در این بازدید یافته های به دست آمده مورد تأیید این متخصص سنگ قرار گرفت که اتفاق بزرگی را برای تاریخ استان تهران رقم زد.
بنابر آن چه روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران گزارش کرده، فریدون بیگلری، رئیس بخش پارینه سنگی موزه ملی ایران هم که از روستای قمی آباد و تپه باستانی بازمانده در آن بازدید داشته است، اظهار داشت: ما پیش از این، در رابطه با دوران پارینه سنگی در استان تهران اطلاعات خیلی کمی داشتیم که به تعدادی تک یافته از این دوره محدود بود، اما در تپه های طبیعی قمی آباد با یک پراکنش بسیار وسیع از دست ساخته های سنگی مواجه هستیم.
رئیس بخش پارینه سنگی موزه ملی ایران اظهار داشت: در بازدید اخیر نمونه هایی از سنگ مادر، تولیدات سنگ مادر و دیگر قطعات در رابطه با تراش و تولید ابزار سنگی را در سطح تپه های قمی آباد مشاهده کردیم.
او افزود: سطح این تپه ها، رسوبیِ پوشیده از قطعات سنگ چخماق، آذرین و دیگر سنگ های قابل تراش است که در دوران پارینه سنگی میانه محل تراش سنگ و ساخت ابزار سنگی بوده است.
بیگلری اظهار نمود: با توجه به این یافته های جدید، تاریخ سکونت انسان در تهران ده ها هزار سال عقب رفته و به بیشتر از ۴۰ هزار سال قبل و حتی شاید تا حدود ۸۰ هزار سال قبل می رسد. بقایای استخوانی انسان های این دوره که در چند غار یافت شده اند نشان می دهند که انسان های نئاندرتال در دوره پارینه سنگی میانه در قسمتهایی از ایران می زیستند. البته برای کسب اطلاعات بیشتر نیازمند انجام پژوهش بیشتر در این مکان هستیم.
منبع: safargoo.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب