طی یادداشتی مطرح شد؛
انتظاری که از صنایع دستی می رود
به گزارش سفرگو، امروزه از صنایع دستی انتظار می رود غیر از هویت فرهنگی منحصربه فرد در ارتباط با سرزمین و فرد سازنده آن، طراحی خوب و کیفیت مطلوبی هم داشته باشد.
به گزارش سفرگو به نقل از مهر، صنایع دستی از نگاه سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) به محصولاتی اطلاق می شود که تماماً با دست و یا به کمک ابزار ساده یا مکانیکی ساخته شده اند. می بایست مهم ترین بخش در تولید محصول تمام شده، کار دست صنعتگر باشد.
براساس قانون پشتیبانی از هنرمندان، استادکاران و فعالان صنایع دستی مصوب سال ۹۶ مجلس شورای اسلامی، صنایع دستی ایران مجموعه ای از صنایع هنری و سُنتی است که ضمن رعایت ضوابط شرعی و قانونی با محوریت خلاقیت، ذوق و زیبایی شناسی با استفاده از مواد اولیه قابل دسترسی تولید می شود و فرآیند ساخت و تولید محصول به صورت فردی یا گروهی به طور عمده با دست و با کمک ابزار موردنیاز صورت می گیرد.
تأثیر متقابل صنایع دستی و گردشگری
در کتاب هنر دست تهران نوشته و گردآوری شده توسط احسان میراب زاده آمده که: صنایع دستی و هنرهای سُنتی، بازگوکننده خصوصیات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی منطقه تولیدشده در آن هستند و این توانایی را دارند که بعنوان عاملی مهم در حفظ تنوع فرهنگی و شناخت فرهنگ و تمدن هر کشور توسط توریستهای خارجی عمل کنند. از این روی، صنایع دستی می تواند مکمل جاذبه های گردشگری شامل تاریخی، طبیعی، فرهنگی و مردم شناسی باشد و درعین حال از گردشگری برای بقا و رشد خود بهره گیرد. درواقع، تاثیر صنایع دستی بر رونق گردشگری و توسعه پایدار مناطق روستایی و شهری، چشم گیر و حائز اهمیت می باشد و می تواند زمینه های رشد کارآفرینی را فراهم نموده و باعث افزایش تولید ناخالص ملی و افزایش درآمد سرانه شود.
حرف جدّی صنایع دستی و هنرهای سنتی ایران در حوزه صنایع خلاق
ایران همچون کشورهایی است که به علت تاریخ طولانی، پیشینه غنی فرهنگی، گستردگی سرزمینی و تنوع اقوام، در زمینه صنایع دستی و هنرهای سُنتی در سطح جهانی حرف جدّی برای گفتن دارد و الان دومین کشور در جهان از نظر تنوع رشته های صنایع دستی به حساب می آید و با این ظرفیت بالقوّه، می تواند به قطب برتر صنایع خلاق فرهنگی و هنری در بین کشورهای اسلامی و حتی جزو ده کشور برتر جهان در این عرصه تبدیل گردد چون که بزرگترین مزیت نسبی جامعه ما، تنوع فرهنگی است و صنایع دستی و هنرهای سُنتی از دل همین تنوع خرده فرهنگ ها و اقوام متولد می شود.
صنایع دستی و فرآیند مدون طراحی
اغلب، این اشتباه در برداشت از مفهوم «طراحی» وجود دارد که آنرا صرفا بعنوان ابزاری برای زیباتر کردن محصول ات می شناسند در حالیکه طراحی نقش بسیار مهم تری دارد که فراتر از خلق یک محصول جدید است.
امروزه از صنایع دستی انتظار می رود که غیر از هویت فرهنگی منحصربه فرد در ارتباط با سرزمین و فرد سازنده آن، طراحی خوب و کیفیت مطلوبی هم داشته باشد. البته شاید هنرمندان صنعتگری که به سنت های پیش از دوران صنعتی شدن متعصب مانده اند هم بتوانند در این شرایط جدید ادامه حیات دهند لیکن هنرمندان صنعتگر پیشرو با تولید آثاری که با حفظ اقتضائات صنایع دستی جذاب، خوشایند و اصیل هستند، حتی می توانند دیدگاه و چشم انداز انسان ها را نسبت به زندگی تغییر دهند.
طراحی می تواند از راه شیوه های تفکر خلاقانه، به صورت مرحله به مرحله، علمی و متناسب با ماهیت و اقتضائات رشته های صنایع دستی، باعث توجه به تمام عوامل مداخله گر کاربردی و فرهنگی در تولید محصول شده و با در نظر گرفتن پارامترهایی چون سُنت، خلاقیت، کاربرد و زیبایی منجر به ارتقای تولیدات صنایع دستی شود.
قابلیت های تلفن همراه هوشمند در رونق صنایع دستی و هنرهای سنتی
افزایش روز افزون بهره گیری از تلفن های همراه هوشمند برای فعالان صنایع دستی و هنرهای سنتی بخصوص افرادی نظیر زنان روستایی و خانه دار که از تعاملات گسترده و پیچیده در محیط های تجاری احتراز دارند، قابلیت ها و فرصت های جذابی را فراهم نموده است که می تواند به توسعه کارآفرینی در این عرصه خصوصاً برای زنان کمک نماید.
فضای مجازی و کارآفرینی در صنایع دستی و هنرهای سنتی
در دوران معاصر، بازاریابی نوین و راهبردی تضمین کننده توفیق در اقتصاد هنر است. بدیهی است که هنر درآمدزا یا خودکفا، امکان بقا و پایداری بیشتری دارد و امروزه کارآفرینی که خویش را از فناوری های نوین بهره مند کند شانس بیشتری برای تصاحب، حفظ و گسترش بازار خواهد داشت.
صنعت بسته بندی، روایتگر قصه های کهن
امروزه، برای عرضه بهتر تولیدات صنایع دستی احتیاج به بسته بندی مناسب، اصلی اساسی است و بسته بندی از عوامل بالابرنده ارزش اقتصادی کالا، تقویت هویت فرهنگی آن و محافظت از محصول به حساب می آید. هرچند در قدیم، بعضی از محصولات صنایع دستی، خود کالایی برای بسته بندی بودند.
صنایع خلاق فرهنگی و هنری در صادرات کشور ایران، چشم اندازی امیدبخش را پیشِ روی ما می گذارد؛ چشم اندازی که بر مبنای ظرفیتهای بالقوه صنایع دستی و هنرهای سنتی در خلق ثروت با استفاده از دارایی های فکری و هنری و با در نظرگرفتن هر آن چه از طراحی، فرم، بازاریابی دیجیتال، بسته بندی و… برای یک محصول باکیفیت ضروری است و قبلاً به آن اشاره شد شکل می گیرد و می تواند سهم به مراتب بالاتری را در جهان نصیب ایران کند هرچند شاید حلقه مفقوده دراین میان، مدیریت بر تولید یک اثر هنری با رعایت اصول مدیریت پروژه باشد؛ موضوعی که به تنهایی و در پیچیدگی های دنیای امروز می تواند مانع از تجاری سازی ایده های فرهنگی و هنری شود.
در استان تهران حضور اساتید برجسته؛ وجود کارگاه های متنوع گروهی و انفرادی؛ مراکز آموزش عالی و تخصصی صنایع دستی و هنرهای سُنتی؛ فروشگاه های پرتعداد محصولات صنایع دستی و هنرهای سُنتی؛ گالری های هنری فعال؛ حراج های هنری، جشنواره ها و نمایشگاه های عمومی و تخصصی در تمام ماه های سال؛ موزه های غنی و پرتعداد که اختصاصاً یا بخش عمده ای از هرکدام به رشته یا رشته هایی از صنایع دستی و هنرهای سُنتی اختصاص دارد؛ فروشگاه های برخط در حوزه صنایع دستی و هنرهای سُنتی (به ویژه در سالهای اخیر) و هم وجود پایتخت بعنوان اصلی ترین مبدأ ورود توریستهای خارجی، عواملی هستند که نقش این استان را در اقتصاد صنایع دستی و هنرهای سنتی و صادرات آن پررنگ می کنند و می توانند پشتوانه ای برای آینده صنایع دستی و هنرهای سنتی ایران باشند؛ موضوعی که شاید از این منظر کمتر بدان پرداخته شده باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب